هیچ رفت و آمد اضافی وجود ندارد. لازم نیست لباس خاص و رسمی بپوشید. از جلسه های بیهوده خبری نیست. دور کاری می‌تواند برای بسیاری شبیه به یک رویا باشد البته مگر اینکه موانع و حواس‌پرتی‌های شخصی مانع این کار نشوند! در محل کار حذف این حواس‌پرتی‌ها کار ساده‌ای است ولی در زمان کار در خانه ایجاد یک خط مشخص بین زندگی کاری و شخصی برای بسیاری کار چندان ساده‌ای نیست.
تصور کنید در حال کار روی پروژه ای هستید و یک دوست نزدیک با شما تماس می‌گیرد. شما می‌دانید که الویت با کار شماست ولی از سوی دیگر نمی‌خواهید رفتار بی‌ادبانه‌ای داشته باشید و با دوستتان صحبت نکنید. و یا اینکه در حال طراحی لیست کارهای روزانه‌تان هستید و نمی‌دانید که مسئولیت کارهای شخصی روزانه‌تان را کجای این لیست قرار دهید. در مجموع مشخص نیست که شما چه زمانی شاغل! و چه زمانی بیکار هستید!
بعنوان کسی که ۱۲ سال است به شیوه دور کاری کار می‌کند و مدت‌‌هاست برای تیم‌ها درس مدیریت زمان داده، همه جنبه‌های خوب، بد و زشت دور کاری را دیده‌ام. دریافته‌ام که متمرکزترین و موثرترین افرادی که دور کاری می‌کنند کسانی هستند که مرزبندی‌های مشخصی برای خود مشخص می‌کنند تا کار به سرانجام برسد.
در اینجا چند نکته را به شما پیشنهاد کرده‌ام که کمک می‌کنند به موفقیت دور کاری کنید، چه این کار همیشگی شما باشد و چه اینکه یک روز کاری را تصمیم گرفته‌باشید از خانه کارها را پیش ببرید.
نکاتی برای موفقیت و حفظ تمرکز در دور کاری
زمان‌های کاری مشخص کنید
شاید کمی احمقانه به نظر برسد ولی اگر می‌خواهید با موفقیت کار را پیش ببرید وانمود کنید که در دفتر کارتان هستید. قبل از اینکه من به یک مربی مدیریت زمان تبدیل شوم زندگی آشفته‌ای داشتم. من زمان مشخصی را برای کار با کامپیوتر اختصاص نمی‌دادم و بیشتر اوقات در طول روز قرارهای شخصی و غیرمرتبط با کار ست می‌کردم و از آن‌جایی که زندگی شخصی من هیچ مرزبندی نداشت زندگی کاری‌ام نیز مرزبندی‌های خود را از دست داده بود. هر زمانی که در خانه بودم و کار نمی‌کردم عذاب وجدان می‌گرفتم که کارهای عقب افتاده‌اند و در نتیجه هیچوقت احساس رضایت کامل از زمان استراحت خود نداشتم.
تغییر بزرگ زمانی اتفاق افتاد که ساعت ۹ صبح تا ۶ بعد از ظهر را بعنوان زمان کاری تنظیم کردم و دقیقا مشخص کردم که در طول این بازه زمانی چه کارهایی مجاز و چه کارهایی غیرمجاز هستند؟ از خود بپرسید که اگر الان در محل کار بودم نیز این کار را می‌کردم یا نه؟
کارهای خانه، دیدار با دوستان و کارهایی از این دست، همه و همه کارهایی هستند که می‌بایست قبل یا بعد از زمان کاری اتفاق بیافتند. بله! ممکن است در طول زمان کاری نیز به کارهای اضطراری رسیدگی کنم ولی این‌ها همه استثنا هستند و اگر زمان‌های کاری را به دقت مشخص کنیم می‌توانیم در دیگر ساعات بدون اضطراب و عذاب وجدان به کارهای شخصی و تفریحات‌مان برسیم.
ساختار روز خود را برای موفقیت بچینید
تاثیرگذاری زمان خود را با چینش صحیح کارهای روزانه بیشتر کنید. برای مثال اگر مجبورید یک روز از هفته را در خانه کار کنید مطمئن باشید که برای آن روز قرار ملاقات دیگری تنظیم نمی‌کنید و یا اینکه اگر نمی‌توانید قرارهای ملاقات را کنسل کنید حداقل نیمی از روز را برای تمرکز کاری تنظیم کنید. بهترین زمان روز را بسته به سطح انرژی و میزان تمرکزتان به زندگی کاری‌تان در خانه اختصاص دهید.
یک یا دو موردی را مشخص کنید که می‌خواهید در طی روز به آن دست یابید. این‌ها کارهایی هستند که حداقل یک تا دو ساعت کار متمرکز می‌طلبند و یا شاید نیازمند تفکر خلاقانه‌تری باشند که نیازمند تمرکز بدون وقفه است. تلگرام و اینستاگرام خود را در این مدت زمان کاملا ببندید. وضعیت خود را به حالت مزاحم نشوید تبدیل کنید. گوشی خود را روی حالت سایلنت قرار دهید تا مطمئن شوید که همه تمرکزتان روی یک کار ثابت است.
مرزبندی خود را با اطرافیان‌تان مشخص کنید
برای اینکه دور کاری شما بیشتری نتیجه بخشی را داشته باشد با اعضای خانواده رک و راست باشید و به آن‌ها بگویید طوری با شما برخورد کنند که انگار در خانه نیستید. برای اطرافیان‌تان توضیح بدهید که اگر در خانه کار می‌کنید به این معنی نیست که می‌توانید هرکار دیگری نامرتبطی را نیز در آن زمان انجام دهید. به همسر یا مادرتان توضیح بدهید که فقط زمان ناهار و از ساعت ۵ به بعد می‌توانید با آن‌ها صحبت کنید تا همواره شما را بیکار و در دسترس تصور نکنند.
(پیشنهاد می‌کنیم مکان کوچکی را برای خود در گوشه‌ای از خانه بسازید که دور از دید بقیه باشید.)
در زمان اتفاقات ناگهانی دیپلماتیک عمل کنید! اگر سروکله همسایه پیدا شد یا یکی از دوستان بصورت اتفاقی تماس گرفت گفتگوی صمیمی را ادامه دهید ولی رک و راست با لحنی که دلخور نشوند به آن‌ها بگویید که “بسیار دوست داشتم باهم بیشتر گفتگو کنیم ولی الان مجبور هستم به ادامه کارهایم برسم.”
زمانی که مرزبندی‌های کاری خود را مشخص می‌کنید، این کار را با ابراز پوزش و عذرخواهی انجام ندهید. بگذارید بقیه بپذیرند که اگر در خانه هستید هیچ فرقی با زمانی که در محل کار هستید ندارد. اگر به این شیوه کار و رفتار با بقیه ادامه دهید بقیه به تدریج با این شیوه دور کاری شما اخت می‌گیرند و پذیرش شما برایشان ساده‌تر خواهد شد.
منبع نوشته : Harvard Business Review
